Ang katangian ni Kapitan Tiyago ay itinuturing hulog ng langit.  Siya ay pandak, di kaputian at may bilugang mukha.  Siya ay tinatayang nasa pagitan ng 35 taong gulang.  Maitim ang buhok, at kung hindi lamang nanabako at ngumanganga, maituturing na sya ay magandang lalaki.

Siya ang pinakamayaman sa binundok dahil sa marami siyang negosyo at iba pang klase ng ari-arian. Tanyag din sya sa Pampanga at Laguna bilang asendero, hindi kataka-taka na parang lobong hinihipan sa pagpintog ng kanyang yaman .

Dahil sa sya ay mayaman, siya ay isang impluwensyadong tao.  Siya ay malakas sa mga taong nasa gobyerno at halos kaibigan nya lahat ng mga prayle.  Ang turing niya sa sarili ay isang tunay na Kastila at hindi Pilipino.  Kasundo nya ang Diyos dahil nagagawa niyang bilhin ang kabalanan.  Katunayan, sya ay nagpapamisa at nag papadasal tungkol sa kanyang sarili.  Ipinalalagay ng balana na siya ay nakapagtatamo ng kalangitan.  Iisipin na lamang na nasa kanyang silid ang lahat ng mga santo at santong sinasamba katulad nina Sta.Lucia, San Pascual Bailon, San Antonio de Padua, San Francisco de Asis, San Antonio Abad, San Miguel, Sto. Domingo, Hesukristo at ang banal na mag-anak.

Para kay Kapitan Tiyago kahit na ano ang itakda an mga Kastila, yaon ay karapat-dapat at kapuri-puri.  Dahil sa kanyang pagpupula sa mga Pilipino, sya ay naglilingkod bilang gobernadorcillo.

Basta opisyal, sinusunod nya.  Anumang reglamento o patakaran ay kanyang sinusonod.  Sipsip din sya sa mga taong nasa poder.  Basta may okasyon na katulad ng kapanganakan at kapistahan, lagi sya mayroong handog na regalo.

Si Kapitan Tiyago ay tanging isang kuripot na mangangalakal ng asukal sa Malabon.  Dahil sa kakuriputan ng ama, siya ay hindi pinag aral.  Naging katulong at tinuruan sya ng isang paring Dominiko.  Nang mamatay ang pari at ama nito, siya’y mag-isang nangalakal.  Nakilala nya si Pia Alba na isang magandang dalagang taga Sta. Cruz.  Nagtulong sila sa pag hahanap-buhay hangang sa yumaman ng husto at nakilala sa alta sosyedad.

Ang pagbili nila ng lupain sa San Diego ang naging daan upang maging kaututang-dila roon ang kura na si Padre Damaso.  Naging kaibigan din nila ang pinakamayaman sa buong San Diego - si Don Rafael Ibarra, ang ama ni Crisostomo Ibarra.  Dahil sa anim na taon ng pagsasama sina Tiyago at Pia at hindi nagkaroon ng anak kahit na kung saan-saan sila namanata.

Dahil dito ipinayo ni Padre Damaso na sa Obando sila pumunta kina San Pascal Baylon at Sta. Clara at sa Nuestra Sra. de Salambaw.